Zelfs je eigen vijand kan je niet zo kwetsen als je eigen gedachten

Zelfs je eigen vijand kan je niet zo kwetsen als je eigen gedachten’. Woorden die aan de Boeddha worden toegeschreven.

Een waarheid als een koe, als je het aan mij vraagt. Wat is dat toch met die gedachten? Op zich is er niets mis met denken, het is functioneel zelfs. Het zou heel lastig zijn om boodschappen te doen, je beroep uit te oefenen of auto te rijden zonder een gedachtegang die het begeleidt. Ons ‘denken’ bewoont echter maar een klein deel van ons brein en is in verhouding een kleuter als je kijkt naar de rest van ons wezen.

Waarom klagen er dan zoveel mensen dat ze teveel ‘in hun hoofd zitten’? Waarom kunnen we gedachten niet gewoon even uitzetten? Een overmaat aan gedachten levert narigheid op. Stress, onrust, een negatief zelfbeeld, zorgen, spijt en twijfels. En dan heb ik het nog niet eens over de hoofdpijn en emoties als woede en angst die erdoor veroorzaakt kunnen worden.

Het probleem is dat we onze gedachten zijn gaan geloven. Gedachten zijn oorspronkelijk hulpmiddelen in het leven, maar op de een of andere manier zijn ze dominant geworden. We leven in een wereld waar alles empirisch (wetenschappelijk) moet zijn vast te stellen, anders is het niet waar. Onze intellectuele intelligentie (IQ) is de baas geworden.

We zijn alles gaan beredeneren en schieten voorbij aan emotionele intelligentie (EQ) met alle nadelen van dien. Uit onderzoek blijkt dat alleen al voor je carrière EQ 70% belangrijker is dan IQ. EQ is geen soft emotioneel gedoe. Bij het ontwikkelen van EQ mag je denken aan het ontwikkelen van aspecten als zelfbewustzijn, zelfmanagement, motivatie, empathie en sociale vaardigheden.

En wat dacht je van fysieke intelligentie (FQ)? Ons fysieke lichaam is in feite intelligenter dan ons verstand. Het bestuurt ongekend complexe processen in ons lichaam én de interactie met de buitenwereld. Hersenen en zenuwstelsel vallen ook onder dit deel, ongekend complexe structuren waarvan we met ons IQ nog heel weinig vanaf weten. Daarbij staat het lichaam veel dichter bij onze hogere bewustzijnslagen dan ons verstand. Het hart is de poort naar de ziel.

En dan hebben we nog de moeder van allemaal, onze spirituele intelligentie (SQ). Een enorm domein dat zaken als inspiratie, creativiteit, wijsheid, gelukzaligheid, passie, gelijkmoedigheid en compassie omvat. Spiritueel ontwikkelde mensen ervaren balans, liefde, voldoening en diepgang in hun leven. Daar is volgens mij iedereen naar op zoek, toch?

Je gedachten geloven en je leven door je verstand laten leiden is net zoiets als in een enorm kasteel wonen met enorm wijze raadsheren (FQ,EQ,SQ), maar alleen in een klein torentje blijven zitten met een kleuter (IQ) die jou de hele dag vertelt wat je wel en niet moet doen. Daar luister je dan ook nog naar, terwijl het je in een illusie van controle gevangen houdt.

We zijn in de loop der eeuwen onze gedachten zo’n beetje geworden en daarmee leven we slechts een fractie van ons potentieel. Als hulpmiddelen zijn ze onmisbaar, maar zodra ze de macht hebben overgenomen ontnemen verstand en gedachten ons onze levenskwaliteit, ons geluk en diepgang in onze relaties. Geen van deze zijn namelijk in het hoofd te bereiken.

De kunst is het loslaten van je gedachten en veel meer gaan vertrouwen op je FQ, EQ en SQ. Dan ontvouwt het leven zich pas echt en kun je rust, liefde en geluk ervaren. De kleuter in je hoofd kan dit als een revolutie ervaren en het op een blèren zetten. Die ziet het als een machtsovername, een coupe en zal alles doen om dat te voorkomen. De kunst is te leren kijken naar deze reactie van je verstand en er niets mee te doen. Mindfulness kan hierbij helpen.

‘Je bent een spiritueel wezen, je woont in een lichaam en je hebt een verstand’. Bob Proctor

Ik wil trouwens geenszins zeggen dat IQ overbodig is! We hebben veel te danken aan deze intelligentie en zouden zonder deze faculteit technologisch, maatschappelijk en organisatorisch een stuk minder ontwikkeld zijn dan nu.

Het ontwikkelen van FQ, EQ en SQ helpt ons echter bewustzijn, menselijkheid en compassie te integreren in onze vooruitgang. Drie factoren die in een wereld met zeven miljard mensen geen luxe, maar bittere noodzaak zijn.

Hoe doe je dat dan, gedachten loslaten?

Door te leren kijken naar je gedachten met gebruik van bijvoorbeeld meditatie & mindfulness om er los van te komen en ze niet meer zo serieus te nemen. Daarbij tegelijkertijd je fysieke, emotionele en spirituele intelligentie te ontwikkelen door gebruik te maken van de veelheid in methoden die daarvoor zijn ontwikkeld de afgelopen honderd jaar.

De beloningen zijn; leren voelen, de werkelijkheid doorzien en intens, diepgaand en optimaal gaan leven in geluk, gezondheid en overvloed. Zeg nou zelf. Wie wil dat nou niet?

Licht leven! Robert Bruggeman

Meer blogs lezen? Kijk hier ? of bijvoorbeeld deze blog ‘Geluk is een keuze’