De wonderdoener ben jezelf!
“De wonderdoener komt eraan!” Riep de jonge monnik tegen zijn metgezel. “Kom mee, dan zullen we vast veel nieuwe dingen zien. Misschien doen we wel meer wijsheid dan we hier in het klooster ooit kunnen leren.”
“Ga jij maar”, zei zijn vriend. “Maar vertel me er alles over wanneer je terugkomt.”
De jongen ging naar de wonderdoener toe en toen hij terugkwam, zag hij dat zijn vriend in de tuin zat te huilen.
“Waarom huil je?” vroeg hij.
Zijn vriend gaf hem een gedicht dat hij had overgeschreven van Lao Tse:
“Je hoeft niet rond te rennen in de kou.
Om begrip te worden onderwezen.
Blijf maar liever diep in jou.
In de kern van je wezen.
Want hoe meer je ervan weggaat, hoe minder je leert.
Zoek in je hart, dat zal je het antwoord geven.
Wat je moet doen is… leven.”
De jonge monnik vroeg nog eens: “Maar waarom huil je dan?”
Zijn metgezel antwoorde: “Terwijl jij weg was overkwam mij een klein wondertje.”
“Waar”, vroeg de jonge monnik.
“Hier” zei de metgezel die achtergebleven was, en hij wees naar het punt tussen zijn ogen…
Moraal: wondertjes voltrekken zich in de stilte in de kern van je wezen. Tijdens meditatie, of op stille momenten waarop je plotseling inzicht krijgt. De wonderdoener ben jezelf!
X Robert Bruggeman
Deel dit!