Geluk

23 juni 2015

Door: Monique van Leeuwen

Van die momenten dat je hart overstroomt van geluk. Overstroomt van liefde. Tot tranen van geluk je kunnen roeren. Afgelopen week tijdens de Bridgeman Zomer retraite zijn er meer van deze momenten geweest.

De bus arriveert met deelnemers. 19 mannen en vrouwen die komen voor ontspanning, verdieping en inzichten.  Meditatie, stilte, verdiepingslessen en twee keer per dag yoga. Wat een genot om op dit prachtige plekje in Spanje mensen yoga te laten ervaren. Inzichten te geven over wat yoga nu echt is. Hoe je het kunt toepassen in het dagelijks leven. Ik geniet. Met volle teugen. Mijn hart stroomt over. Van geluk. Intens geluk ervaar ik.

De processen die de deelnemers doorgaan gedurende de ochtend- en middagsessies. Ieder zijn eigen stuk. Er is ruimte voor alles wat zich aandient. De transformatie bij sommige mensen is onbeschrijfelijk. Ik kijk bij een deelnemer in haar ogen en ik zie daar een ongelooflijk gelukkige vrouw. Die haar innerlijk kind weer omarmt heeft. Het geluk staat op haar gezicht. Schijnt in haar ogen. Steeds als ik haar zie vult mijn hart zich met geluk. Ontroering.

Op de laatste dag gaan we richting een afronding en we vragen of iemand nog iets wil doen. Geen reactie, maar ik zie bij een deelnemer dat hij eigenlijk nog iets te doen heeft. Een prachtige familieopstelling ontvouwt zich. Boosheid en verdriet wordt opgevolgd door vergeving en vervolgens getransformeerd tot geluk. Het is onbeschrijflijk hoe dat geluk zichtbaar is op de deelnemer zijn gezicht. Te lezen is in zijn ogen. Het is tevens onbeschrijflijk hoe dat geluk vervolgens mijn hart zo vult van geluk en niet te vergeten met dankbaarheid. Ik geniet. Ja ik geniet. Met volle teugen.

IMG_7450De laatste yogales dient zich aan. Mijn zoon van 3 vraagt: ‘mag ik ook meedoen mama?’ Ik twijfel, want ik wil niet dat hij de les verstoort. Maar mijn hart zegt ‘kom maar liefje, doe maar mee’. Ik vermeld er wel bij dat als hij gaat boeven hij naar zijn oppasser toe moet. De les begint. Hij zit bij papa op zijn matje. Met zijn benen gekruist en kijkt rustig om zich heen. Als we beginnen, staat hij op en loopt naar mij toe. Gaat naast me staan op de mat en kijkt naar iedereen. Tijdens de zonnegroet doet hij met me mee en hij laat zien aan de deelnemers hoe de zonnegroet gaat. Zonder iets te zeggen. Gewoon door het te doen. Mijn hart stroomt weer over van geluk. Ik loop heen en weer door de groep. Hij loopt achter me aan. Kijkt als een leraar of het overal okay is. Ik leg een gedraaide houding uit. Met de elleboog naar de tegenoverliggende knie. Ik doe het voor. En hij. Hij gaat staan, kijkt naar de groep en doet het ook voor. Hij probeert het. Voor een kind van 3 is deze houding een uitdaging. Ik zie hem hard werken en proberen. En kijken. Een ongelooflijk trots gevoel vervult mijn hart. Liefde, geluk, dankbaarheid. Alles is er. In volle concentratie werkt hij zich in de houding. Mijn moederhart smelt. Tijdens de ontspanning is hij muisstil. Komt bij mij zitten als ik de deelnemers weer vraag te gaan zitten op hun mat. Met zijn benen gekruist en zijn handjes op zijn knieën. Wat een dankbaarheid. Wat een liefde. Wat een geluk.

IMG_7451

 

 

Deel dit!

Een bericht schrijven

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *