Wetenschappelijk onderzoek op de Kilimanjaro. Ademhaling of medicijn

5 februari 2018

4 jaar geleden stond ik op 5895 meter hoog de top van de Kilimanjaro in Tanzania. We waren binnen 48 uur naar boven gelopen, waar normaal 5 dagen toch wel het minimum is om te acclimatiseren.

Alle 26 expeditieleden hadden het eerste deel van de krater gehaald: Gillmans point. 24 stootten de laatste (en verreweg zwaarste) twee uren door naar de absolute top: Uhuru peak. Het dak van Afrika. 15 van ons haalden het met ontbloot bovenlijf bij een temperatuur van -20 graden Celsius. Ademhalingstechnieken, mindset en koudetraining hadden ons zover gebracht. De Wim Hof Methode.

Wim had wel eens alleen de Kili in korte broek beklommen, maar wij waren de eerste groep die dat met hem deden.Ik was één van de 15 ontkleedden. Samen met arts en wetenschapper Geert Buijze liep ik achteraan om degenen bij te staan die het zwaar hadden.

Iets wat later omschreven werd door Anna Chojnacka in haar boek: “Kilimanjaro als medicijn”. Ze verwijst in het boek naar mij met de geuzenaam: “De sjamaan”.

Altijd heb ik me afgevraagd hoe het zou zijn met ongetrainde mensen omhoog te gaan.

Onder de leden van de expeditie waren mensen met kanker, MS, Crohn en reuma, maar ze waren wel

allemaal getraind in de Wim Hof Methode.

Januari vorig jaar kwam mijn kans. Ik werd gevraagd 22 ondernemers te begeleiden de Kilimanjaro op met ademtechnieken.

Samen met hoogleraar cardiologie Arnoud van ’t Hof ontwierp ik een onderzoek.

Dit stond helemaal los van Wim en zijn methode, maar ik ben mijn inspirerende vriend wel alle dank verschuldigd en eer Wim Hof en wat hij doet voor de mensheid.

Het ging hier om 2 groepen, niet getrainde, klimmers. Ze hadden niet al maanden ademtraining en koudetraining gehad zoals de expeditieleden die met Wim meegingen.  Sterker nog, op een introductie na waren ze totaal onervaren in ademtechnieken. Beide groepen waren vergelijkbaar. De 22 ondernemers werden door mij begeleid terwijl 25 andere ondernemers, de vergelijkbare controlegroep, niet begeleid werden.

De groep die ik begeleidde deed tijdens de 7 dagen van de klim (die niet met ontbloot bovenlijf was) dagelijks meerdere ademsessies. Met mensen die het moeilijk kregen deed ik 1 op 1 ademsessies. Ik gebruikte een combinatie van Controlled hyperventilation en de Bridgeman Adem Methode.

Zouden de expeditieleden uit de groep die ik begeleid had minder hoogteziekte verschijnselen hebben?

Zouden ze fitter op de top komen?

Zouden we de ademtechnieken wetenschappelijk kunnen aantonen met twee groepen niet getrainde, doorsnee mensen?

Lex Olthof en ik maken er een documentaire over van bijna een uur.  De werktitel is ‘Ademhaling of medicijn’ en deze komt

over een paar maanden online uit. We zijn bijna klaar!  In de film zie je het avontuur en de deelnemers aan het woord. Ook de hoogleraar, de expeditieleider en de Afrikaanse gids schijnen hun licht.

En dan natuurlijk de conclusie, is het gelukt of niet? Heb ik zoveel tijd en energie gestoken in een geslaagd wetenschappelijk experiment?
Spannend!

Ik hou je op de hoogte.

Magisch leven!
Robert Bridgeman

Deel dit!

Één suggestie bij “Wetenschappelijk onderzoek op de Kilimanjaro. Ademhaling of medicijn

Een bericht schrijven

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *