Passie is de GPS van de Ziel

Stel je voor dat je je zielenmissie zou leven. Dat je zou doen waarvoor je op deze planeet bent geboren. Het universum zou je in alles steunen: je doet immers wat de bedoeling was en je bent dus aangesloten op universele flow. Alle mensen, ervaringen en hulpbronnen die je nodig hebt verschijnen gewoon op je pad, op het juiste moment, op de juiste plaats. Het leven ontvouwt zich op magische wijze en je voelt je goed, geweldig, fantastisch! Je mag bijdragen aan de mensheid en de wereld op jouw manier en dat geeft je diepe voldoening.

Alleen… Hoe weet je nou wat je zielenmissie is? Niemand die het je vertelt, geen boek waarin je het kunt vinden… Hoe zit het dan? Er moet toch een manier zijn om je missie te ontdekken?

Gelukkig is daar inderdaad een manier voor, dichterbij dan je denkt zelfs. Je ziel communiceert met je, elk moment van de dag. Ze laat je continu weten wat de bedoeling is. Ze spreekt met je en haar taal is PASSIE.

Passie is de GPS van de Ziel

‘Passie is de GPS van de Ziel’ zeg ik altijd. Toen jij geboren werd, stond die GPS al goed afgestemd op je zielenmissie, net als een navigatiesysteem in de auto dat ingesteld staat op het juiste adres. Het verschil is alleen dat een navigatiesysteem je vertelt waar je heen moet -Sla bij de volgende straat linksaf- en je ziel je laat VOELEN waar je naartoe mag.

Als je ergens passie voor voelt, is dat een boodschap van je ziel die zegt: “DOEN”. Ook al lijkt het onzinnig, het is de volgende stap naar je zielenmissie. Alleen gaat het daar vaak fout. Met ons beperkte verstand gaan we beredeneren of het wel kan. “Laat ik dat maar niet doen, daar kan ik geen geld mee verdienen/ik sta voor lul/ik verlies ik mijn status”.

Toen Wim Hof -de Iceman- op een winterse dag begon met het hakken van een wak in het IJ om zichzelf in onder te dompelen, verklaarde iedereen hem voor gek. Het was echter zijn passie en niemand, maar dan ook niemand, had kunnen voorzien dat hij door die passie te volgen op een dag Barbara Streisand en Orlando Bloom zou trainen onder de zon in Florida.

Toen ik uit de directiekamer stapte en samen met Monique op de bonnefooi naar Vietnam verhuisde, in een éénkamerappartementje ging wonen en begon met het geven van energiebehandelingen aan expats, verklaarde iedereen me voor gek. Het was echter mijn passie. Niemand had kunnen voorzien dat door die passie te volgen, de Bridgeman Methode zou ontstaan. Dat we coaches en meditatietrainers op zouden leiden.

We worden er niet mee opgevoed. Onze ouders wisten niet beter. Stel dat je passie dansen was en je danser wilde worden als kind. Toen je tegen je vader zei: “Pap, ik word danser(es) als ik groot ben”, raadde hij het af omdat:

1. De kans op falen te groot was;
2. Daarmee de kans op status te klein was en;
3. Er te weinig baanzekerheid in dansen zit.

Dus vertelde je vader je dat je beter rechten of economie kon gaan studeren.

En daar zit je nu. Ergens op kantoor. Je doet werk dat je misschien niet echt leuk vindt, maar ja… je hebt wel leuke collega’s. En goede arbeidsvoorwaarden. En je weet waar je aan toe bent. Maar toch… Elke dag denk je, steeds net iets langer:

“Is dit nou echt hoe het leven bedoeld is? Is dit mijn leven?”

Had je je passie gevolgd, dan hadden die danslessen er misschien toe geleid dat je iemand ontmoette die in je geloofde. Misschien was je nu wel internationaal vermaard danser geweest, of choreograaf, of producer, of TV-persoonlijkheid.

Ik neem een extreem voorbeeld, maar je begrijpt wat ik bedoel. We zijn zo bezig met baanzekerheid, onze hypotheek of huur betalen, pensioen opbouwen en de studiekosten van de kinderen, dat we iets doen wat helemaal niet bij onze zielenmissie past. Het gevolg hiervan? Vermoeidheid, burn-out, gevoelens van ongeluk, overweldigd zijn, je klein en gevangen voelen, niet écht kunnen genieten, stress, een kort lontje, ongezond leven, snel ziek worden, teveel drinken en eten om je ongeluk niet te hoeven voelen. Ga zo maar door.

Ik weet er alles van: zo was mijn leven ook, voor we naar Vietnam vertrokken.

Het goede nieuws: het is nog niet te laat om je passie te volgen! Ga eens voor jezelf na wat je nu, op dit moment, wérkelijk passioneert en volg die richting. Vertrouw erop dat je ziel voor je zorgt als je in de richting van je missie beweegt.

Het universum zal zich ontvouwen voor je en alle mensen, ervaringen en hulpbronnen die je nodig hebt komen op je pad. Dat betekent overigens niet dat er geen hard werken, tegenslagen en teleurstellingen meer zullen zijn, die horen bij het leven.

Het leven is kort. Als je 80 mag worden, dan heb je in totaal zo’n 4000 weken te leven. Het leven is te kort om op zeker te spelen. Het is een ritje in de achtbaan en je mag zelf kiezen of je instapt of niet. Passie is de GPS van de Ziel ?.

“One day baby we’ll be old, thinking about the stories that we could have told” Asaf Avidan – One day/Reckoning Song

Licht leven!

X Robert Bruggeman

PS Wil je meer weten en zelf toepassen in je eigen leven? Meer informatie vind je hier