We zijn verwend en dat heeft gevolgen

Wat is er in vredesnaam met ons gebeurd? We gedragen ons als een stel verwende kinderen die alles mogen en willen. We eten ons suf aan snoep, chips en andere ongezondheden en we drinken frisdrank en alcoholische dranken in enorme hoeveelheden. We zetten de verwarming hoog, douchen te heet en we pakken de auto waar we kunnen. We letten niet op onze omgeving en zijn alleen maar bezig met onszelf, onze geneugten en onze carrières.

Als mijn oma jong zou zijn zou ze met opgetrokken wenkbrauwen naar ons kijken. Suiker en lekkers eet zij bijvoorbeeld alleen op verjaardagen en feestjes. Zeker voor de kinderen geldt: niet teveel suikers, een glaasje limonade in het weekend. De verwarming niet te hoog, trek maar een dikke trui aan. En lekker op de fiets boodschappen doen.

Nu kon oma ook niet anders, de tijden waren veel minder luxe dan nu. Maar het principe is er nog wel. Vroeger hadden ouderen een controlerende rol binnen hun leefgemeenschap. Zij hielden de balans. Veel van de oorspronkelijke natuurvolken hadden een raad van ouderen die zorgde dat alles op de juiste manier bleef gaan. Het lijkt erop dat we, nu we onze ouderen in bejaardenhuizen hebben weggestopt, de controle en discipline compleet kwijt zijn.

En dat heeft gevolgen:

• Er is niemand meer die ons vertelt verstandig te eten. We eten wat we willen en wanneer we het willen, veel mensen hebben geen maat meer en eten dagelijks suikerproducten, chips en andere dikmakers. Gevolg: welvaartziekte nummer 1: overgewicht, obesitas, diabetes en hart- en vaatziekten.
• Er is niemand meer die ons wijst op ons drink gedrag. We drinken wat we willen en wanneer we het willen, frisdranken zijn niet aan te slepen en dagelijks alcohol is normaal voor veel mensen. Gevolgen: overgewicht, diabetes en heel veel verborgen alcoholisme.
• Er is niemand meer die ons op de vingers tikt als we energie verspillen. We willen het altijd warm en comfortabel hebben. We zetten de verwarming hoog, douchen dagelijks warm, etc. Gevolgen: Enorm veel energieverlies en daarmee schade aan het milieu alsmede overgewicht. In kou maken mensen bruin vet aan, dit vet verbrand veel sneller dan het wit vet wat we aanmaken in comfortabele warmte. Jawel, warmte maakt ons dik!
• Er is niemand meer die ons motiveert niet altijd de makkelijkste weg te nemen. We nemen overal de auto naartoe of het openbaar vervoer. Gevolg: we bewegen veel minder met alle schadelijke gevolgen voor ons lichaam en ons brein.
• Er is niemand meer die ons op onze verantwoordelijkheid naar onze omgeving wijst. We zijn het contact met natuur el milieu volledig kwijt. Gevolg: 1 hectare regenwoud verdwijnt nog steeds dagelijks, afval smijten we van ons af en ligt overal op straat en in natuurgebieden, bedrijven vervuilen, de wereldzeeën worden leeggevist, dieren worden op schandelijke wijze gehouden en geslacht in de bio industrie en we blijven maar bouwen, huizen, kantoren en industriegebieden, zonder rekening te houden met de natuur die we vernietigen.
• Er is niemand meer om ons liefde voor elkaar en altruïsme bij te brengen. Alles gaat om geld. Zelfs zorgverzekeraars maken winst (en niet zo’n beetje ook). Aandeelhouders van beursgenoteerde bedrijven verdienen twee keer zoveel als personeel en directie bij elkaar. Hypotheken worden verhandeld op de beurs. Mensenhandel is 30 miljard dollar op jaarbasis (bron: VN). We doen maar wat!

Er is zelfs niemand meer die onze ethische waarden bewaakt. We doen maar wat we willen. Een aantal voorbeelden van de gevolgen: 750.000 mannen (keurige mannen met een baan en gezin) gaan elke dag via het internet op zoek naar kleine meisjes om seks mee te hebben in Azië (bron: Terre des Hommes), de porno-industrie is een miljarden industrie geworden waarin miljoenen mensen verslaafd zijn aan allerlei extreme vormen van seks. Geweld richting hulpverleners neemt drastisch toe, er is geen respect meer voor die mensen die anderen willen helpen.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. We vliegen uit de bocht en er is geen oudere meer om ons erin te houden. Geen raad van wijzen meer die ons op onze verantwoordelijkheden wijst. En die gaat er ook niet meer komen. De ouderen van nu en zometeen zijn wij, we doen maar wat en maken er een potje van. We bouwen geen enkele wijsheid op met als gevolg dat ook wij straks worden weggestopt in bejaardentehuizen. Nutteloze wezens in de laatste halte voor de dood.

De oorspronkelijke natuurvolken wereldwijd leefden niet zoals wij voor zichzelf en hun kinderen, ze leefden voor zichzelf en de komende zeven generaties. Bij alles wat ze deden vroegen ze zich af wat de impact ervan was op hun samenleving, de natuur en de komende generaties. En als ze er niet uitkwamen raadpleegden ze hun raad van wijze ouderen. En respecteerden ze de adviezen van die raad.

Volgens mij moeten we een paar stappen terug. We leven als kinderen en maken er een potje van. Hoe lang zou dat nog goed gaan? Bij gebrek aan wijze ouderen ligt de verantwoordelijkheid bij onszelf. Wij mogen vanuit wijsheid en compassie gaan leven. Wij mogen gaan leven voor het geheel. Bewust en liefdevol. Ik heb een mooie mantra voor je, een lijfspreuk die je kunt gebruiken om je leven vanuit wijsheid in te gaan richten. En dat is deze:

Dat alles wat je denkt, zegt en doet mag zijn:

“For the good of all, to support all life, now and for the next seven generations.”

Ik wens je veel wijsheid en geluk toe.