Het leven

We zijn golven die dansen aan de oppervlakte van het bewustzijn. Wij zijn als centra waar alles samenkomt en weer gedistribueerd wordt, pionnen in een enorm schaakspel dat met liefde en compassie wordt gespeeld en dat nooit gewonnen of verloren wordt.

We worden beschermd en geholpen door krachten en energieën die ver boven ons niveau zijn, met onmeetbare intelligentie en wijsheid.

We zijn korreltjes zand in de woestijn, uitingen van een constant evoluerend veld. Instrumenten waar het universum doorheen stroomt in een spel van groei en krimp.

Blaadjes op de rivier van oorzaak en gevolg die eeuwig stroomt in cirkels. We zijn schakels tussen zijn en niet zijn, tussen materie en dematerie, tussen bewustzijn en realiteit, tussen alles en niets.

Liefde is de allesdoordringende kracht, de verbinder die ons verleidt en stuurt. Er is geen waarheid en tegelijkertijd zijn er miljarden waarheden. Waarheid wordt door ons gemanifesteerd.

Onze conditionering bepaalt onze realiteit. We zijn wat we geloven. Het is onze waarheid en er zijn zoveel waarheden als dat er mensen zijn.

Alles gaat rond, alles gaat in cirkels, niets begint ooit en niets eindigt, alles rijst en daalt, komt en gaat om vervolgens weer te komen. Niets zal ooit hetzelfde blijven en alles verandert continu, alles trilt, alles leeft, alles IS en tegelijkertijd is niets.

Alles heeft een tegenpool die tegelijkertijd eigenlijk niet bestaat. We zijn hier om vier redenen: om te leren, om lief te hebben, om te genieten en bij te dragen aan de mensheid en de planeet waarop we wonen.

Genieten zou onze basisinstelling mogen zijn. Wanneer we een fout maken zou niet zelfkritiek maar het besef dat we aan het leren zijn de boventoon mogen voeren en ons leven zou in het teken mogen staan van elkaar en de wereld.

Wanneer we dit werkelijk zouden begrijpen zouden we allemaal gelukkige, groeiende, compassievolle wezens zijn en zou ons leven op deze planeet een prachtige wandeling zijn van geboorte naar dood.