Hulde aan het fysieke lichaam
Het fysieke lichaam, een straf of een zegen?
Mijn lichaam… Drie, vier, vijf keer per dag moet ik eten maken en het in mijn lichaam stoppen, anders werkt mijn lijf niet. Maar tegelijkertijd kan ik niet alles erin stoppen, anders wordt het te dik. Ik moet oppassen met koffie, alcohol, suiker en andere genotsmiddelen.
Ik moet alkalisch eten en drinken voor zuurstofopname, want dan voel ik me beter. En voedingssupplementen slikken, want mijn lijf haalt niet alle voedingsstoffen meer uit groente en fruit tegenwoordig., Oh, en ik moet water drinken, de godganse dag water drinken. Pfff.
Ik moest een hele badkamer inrichten, want ik moet mijn lijf schoonhouden, koud douchen, warm douchen, nagels knippen, haar wassen, insmeren met allerlei middeltjes. Dan ben ik nog een man, dus ik heb nog redelijk makkelijk praten.
En die tanden. Elke dag willen die minimaal twee keer gepoetst worden, anders komt er een hoop ellende van. Wat dacht je verder van je neus snuiten? Je oren schoonhouden? Deodorant. Geurtje. Wax in haar. Pfff.
En dan nog regelmatig sporten, of ik nu zin heb of niet. Anders groeit mijn lijf dicht. Conditietraining, want anders wordt het snel moe. Krachttraining, want anders raakt het uit vorm. Dagelijks yoga, want anders wordt het stijf. Dagelijks ademhalingsoefeningen, anders krijgt het niet voldoende lucht en energie. Tja, en goed luisteren wat het wil en hoe het zich voelt. Anders wordt het moe. Pfff.
En dan het risico op pijn en klachten. Gezond houden, hoe doe je dat? De een zegt dit, de ander dat… De ziekten en gebreken in de lichamen van mensen van wie ik hou maken het ook niet makkelijker.
Auto-ongelukken, valpartijen, stressklachten, kanker…
Gezond houden
Gezond houden dus, anders krijg ik verkoudheid of griep, of erger. En dan heb ik het nog niet eens over die chronische rugpijn. Mijn lichaam is zo kwetsbaar. En het wordt elke dag ouder. En het ergste is: als het er mee stopt, ben ik dood. dan kan ik weer opnieuw beginnen. Pfff.
Een kapitaal aan stoelen, banken, tafels, bureaus en wat dacht je van wc-potten? Bijna de deur uit voor een afspraak en dan moet het weer poepen. En dan zit je en dan komt het niet. Of heel traag.
In de auto -door het poepen te laat voor de afspraak- en dan moet het eerst nog plassen. Nergens een parkeerplaatsje te vinden. Of in de Sprinter naar Amsterdam. Geen wc aan boord. Pfff.
Een vermogen aan massages, manicures, pedicures, sauna’s… En dan wordt het weer geil en moet ik daar weer iets mee. Of juist niet.
Ik heb een duur bed gekocht want het moet zo nodig slapen. En zonder lichaam had ik helemaal geen slaapkamer nodig gehad. Wat? Ik had helemaal geen huis nodig! Of kleren. Of vervoersmiddelen. Weet je wat dat zou schelen aan het einde van de maand? Pfff.
En dan heb ik het nog niet eens over de zorg die ik heb voor de lichamen van mijn kinderen. Pfffffffffffffffffffff……….
Maar ja.
Vervoersmiddel
Het is mijn vervoersmiddel. Zonder lichaam kom ik niet zover in deze levensreis.
Want ZONDER mijn lichaam:
- Zou ik het leven niet kunnen ervaren!
- Zou ik niet kunnen genieten van de zon op mijn huid!
- Zou ik niet kunnen smullen van lekker eten en drinken!
- Zou ik mezelf niet heerlijk in het zweet kunnen trainen!
- Zou ik niet diep kunnen ontspannen aan het einde van de yoga of door ademhalingsoefeningen!
- Zou ik niet naar de andere kant van de wereld kunnen reizen om daar andere lichamen te ontmoeten.
Zonder lichaam zou ik niet kunnen mediteren, want ga maar eens zitten zonder lijf. Ik zou geen bergwandelingen kunnen maken, of strandwandelingen. Of zwemmen in de zee. En massages en sauna’s zouden een fantasie zijn. Ijsbaden trouwens ook.
Ik zou de gezelligheid met andere lichamen moeten missen, met vrienden, familie, collega’s, cliënten. De gezelligheid van lachen, spelen, knuffelen, zoenen, dansen! En wat dacht je van seks en intimiteit?
Zonder lichaam kan het ook, maar wordt het wel heel anders. Op een podium staan met een publiek in de zaal zou onmogelijk zijn. Laat staan boeken en blogs schrijven. En op videoboodschappen zou weinig te zien zijn.
Ik zou niet naar mijn lijf kunnen luisteren, terwijl het me de hele dag waardevolle informatie geeft, het staat dichter bij mijn ziel dan ik. Ik zou de natuur niet meer kunnen ervaren, of de schoonheden die de menselijke beschaving heeft gecreëerd.
En mijn kinderen knuffelen zonder lichaam wordt een hele lastige. Alleen al daarvoor is het lichaam de moeite meer dan waard.
Dankbaar. Dat ben ik voor een lichaam dat me vervoert, dat me emotionele informatie geeft, dat me spirituele ervaringen brengt. Een lichaam dat me pijn en genot doet ervaren. Ik zou de waardevolle lessen van pijn en ziekte niet kunnen leren zonder lichaam.
Ik ben verwonderd over al die cellen, die organen, die botten en spieren die elke dag hun werk doen. Mijn hart dat klopt, mijn longen die ademen, mijn maag en darmen die verteren. Mijn nieren en lever die reinigen, mijn huid die steeds weer herstelt. Mijn tong die proeft, mijn intieme delen die genot brengen. Mijn ogen die zien, mijn neus die ruikt.
Wat zou ik moeten zonder lichaam?
En het enige wat ik hoef te doen is het schoonhouden, in vorm houden, voldoende rust geven en gezond houden. En daar geeft het me zoveel voor terug dat ik het juichend doe. Elke dag, dag in dag uit.
En ik weet dat er een moment komt dat het te oud is en ermee ophoudt. Dat ik mijn lichaam uittrek en weer terugkeer naar mijn ziel. Ik weet dat ik dan weer vormloos mag zijn en liefde en licht mag ervaren. Dat pijn en lijden dan ten einde zijn en dat ik de spirituele ervaringen die ik nu moet zoeken dan continu ervaar. Dat al mijn problemen dan ten einde zijn en dat ik mezelf dan niet meer zo serieus hoef te nemen. Dat ik weer één zal zijn met alles.
Maar tot die tijd geniet ik van de dualiteit die mijn lichaam me laat ervaren. Neem ik deze belevenis die leven heet met volle teugen en zal ik haar in alle aspecten doorleven. Zal ik genieten, groeien, delen, pijn hebben, geven, liefhebben en loslaten.
Hulde aan het fysieke lichaam!
Licht leven!
Robert Bridgeman
Deel dit!