Werkstress? Wat is dat eigenlijk?

Werkstress, wat is dat eigenlijk? 1 op de 7 Nederlanders heeft te maken met burn out verschijnselen en 50% van ons ziekteverzuim is stress gerelateerd volgens het ministerie van sociale zaken. Wat is er aan de hand?

Volgens mij is het antwoord niet zo heel moeilijk. Als je beseft dat we tegenwoordig naar schatting in 1 of 2 weken evenveel informatie moeten verwerken als zo’n 150 jaar geleden in een heel leven, dan ben je snel klaar. We verwerken die info namelijk met dezelfde hersenen als 150 jaar geleden. Anders gezegd, we werken met verouderde hardware én software.

De afgelopen 150 jaar is er nogal wat gebeurd. De televisie, het internet, social media, globalisering, exponentiele technologische groei, de wereldbevolking vertienvoudigd. Hoe komt het toch dat we simpelweg aannemen dat we dat allemaal aankunnen? Hoe komt het dat we het idee hebben dat we straffeloos 3 uur per avond televisie kunnen kijken of achter onze computer kunnen zitten, dat we zonder consequenties de hele dag door kunnen communiceren met de mensen om ons heen via Whatsapp, Facebook, Twitter, mail en sms? Waar halen we het idee vandaan dat we zonder gevolgen elke dag bakken vol met nieuws via kranten, internet en magazines tot ons kunnen nemen? Tel daarbij op de druk die we op onszelf leggen in werk en privé, de deadlines die ons worden opgelegd en de aaneenschakeling van economische-, financiële- en vluchtelingencrises die we op ons af zien komen.

Onze hersenen zijn helemaal niet gebouwd op zoveel prikkels en kunnen het niet aan. Ons emotioneel centrum (amygdala) maakt overuren door al die input en veroorzaakt een constante cortisolproductie (stresshormoon). Diezelfde cortisol wordt in de hersenen opgevangen door een gebiedje dat de hypocampus heet. En die hypocampus kan zoveel cortisol helemaal niet aan. Omdat het ook verantwoordelijk is voor korte termijn geheugen zie je bij mensen die maar blijven doorgaan eerst dat ze verstrooid en vergeetachtig worden en dat vervolgens, bij aanhoudende stress, de hypocampus het begeeft en de burn out zich manifesteert. En je bent zomaar 9 maanden uit de running…

Het antwoord is eigenlijk even simpel als het probleem: Prikkelreductie.

Nee, we kunnen niet straffeloos TV kijken, werken en socialmedia blijven gebruiken op hetzelfde niveau als waarop we dat nu doen, we dienen keuzes te maken. Als we willen excelleren in ons werk, dan zullen we andere zaken moeten laten schieten. 7 jaar geleden heb ik de TV de deur uit gedaan en niet lang geleden de smartphone. Ik heb een intensief en internationaal bestaan en kan dat nooit combineren met als die (in mijn optiek grotendeels overbodige) prikkels.

Het tweede deel van het antwoord is: Systeemoptimalisatie

Met systeem bedoel ik de hersenen en het lichaam. We kunnen onze hersenen trainen zodat ze meer prikkels aankunnen. Uit onderzoek aan de Universiteit van Amsterdam blijkt dat mensen die mediteren bijvoorbeeld veel meer informatie tot zich kunnen nemen dan mensen die dat niet doen. Meditatie en mindfulness zijn bij uitstek manieren om je brein te optimaliseren. Maar ook zaken als sport, goede voeding en yoga zijn essentieel. Ons lichaam is de motor van onze energie en ons welzijn. De oude Grieken hadden het er al over: Een gezonde geest in een gezond lichaam. En ik denk dat we daar zo snel mogelijk naar terug mogen.

In januari verschijnt het boek Rust! van Robert Bridgeman waarin je alles kunt lezen over (wetenschappelijk onderbouwde) prikkelreductie en systeemoptimalisering en op die manier rust in je leven kunt ervaren zodat je het leven kunt ervaren zoals het ooit bedoeld was: Om van te genieten. Download hier de voorpublicatie van het boek RUST! (Titel: leef alsof het de derde week van je vakantie is, 13 strategieën voor een ontspannen leven’)